13 Ekim 2011 Perşembe

Mutlu Yıllar Birtanem

Anneciğim, benim minik küçük güzel kızım, geçen sene bu zamanlarda seni kucağıma verdiklerinde sana bakıp Allahım bu benim mi diyişimi , daha ilk gunden bikaç damla süt ememediğin için sinir krizleri geçirişimi , sürekli ağladığın ve susmadığın için babanla odanın içinde şaşkın şaşkın paniklediğimizi , içimde hissettiğim mutluluğu - huzuru sevinci ve korkuyu dün gibi hatırlıyorum.
Ne kadar çabuk geçti koca 1 yıl. Bugun 1 yaşına girdin. Ben bu satırları yazdığım sıralarda geçen sene sen daha 3,5 saat önce falan doğmuştun. Şimdi ise evde beni babanı görüp çığlıklar atıyorsun. Heryere emekliyor sıralıyorsun. Dişlerin çıktı. Bizim yemeklerimize sulanıyorsun. Sabahları ortamıza aldığımızda seni, kafanı kaldırıp benim yastığıma koyuyorsun. Birde burnunu burnuma dayayıp gözlerime bakıyorsun. Kalkmıyormuyuz anne der gibi :) 7 tane dişin çıktı. 4 üstte 3 altta. Tel sarar diyip bileğini kıvırıyor , burnunu çirkin ol modunda maymunlaştırıyor , şakacıktan öksürüp ağlıyor , biborununu o 2 minik elinle tutup sütünü içebiliyorsun.
Mamaaaa , babaaaa , ve eğer ağlarsan da annnneeeee diye kelimeler söyleyebiliyorsun. Nerede kızımın cicisi dediğimizde annanenin alıp bileğine taktığı altın nazarlığı gösteriyorsun. Tel sarar defne dediğimizde o minicik bileğini çevirmeye çalışıp birde o bilek sanki sana ait değilmiş gibi şaşkın şaşkın bakıyorsun. Babanı gördüğünde kuşlar gibi çırpınıyor beni görünce kucağına almam için hemen dizlerime tırmanıyorsun.
Seni çok seviyorum meleğim. Sen benim aşkım - dunyam - ışığım - ruhumun tamamlayıcısısın.
Hızlıca büyüyüp gidiyorsun. Biraz yavaş git emi anneciğim doya doya koklayayım seni.
İyi doğdun bitanem. Mutlu yaşlar sana. Mutlu bir ömür sanaaa...