İlk Vesikalık fotomuz :)

Kısmetse kızımla annemide alıp şubatta Dubai ye teyzemizin yanına gideceğiz. Hem biz gezeceğiz hemde miniğim D vitamini alacak. Tabi bu seyahat için bıdığıma pasaport çıkarttık ve vize aldık. Bunlar içinde vesikalık çektirdik. Fotoğrafçı amcamız doğru pozu yakalamak için en az 10 farklı poz çekti. Kafasını tutamıyorki zilli biyometrik poz versin :)
Bu arada Maltepe emniyetinde de meşhur olduk. Sizmisiniz beni sırada bekleten diyen kızım bir türkü tutturtuki sustrana aşkolsun :) Sıra bize geldiğinde bir de ne görelim artık randevulu olmuş sistem. Netten randevusuz asla kabul etmiyorlarmış başvuruları. Tabi polis amcalar her ne kadar kızımın sesi çok beğenselerde bizi yormamak adına sanırım randevu falan dinlemeyip aradan başvuru yapmamıza izin verdiler. Artık bir pasaportumuz var :)

3 AYIMIZ BİTTİİİİ

Yarı kırkı çıktı yok efendim kırkı çıktı derken kısım 13 ocak ta 3. ayını bitirdi. En zor ilk 3 aydır derler genelde. Sonrasında düzene oturmaya başlarmış. Gerçi benım bıdığım genelde hep düzenliydi maşallahh. Ama yinede ay ay çok ciddi gelişimini farkedebiliyorum tabiki. Şu anda 6.5 kilo ve 65 cm. Maşallah kucakta zor taşıyoruz :)
Bu haftasonu yoğun bir haftaydı. Önce Meltem Teyze si ve Nehir Ablası geldiler. Daha sonra Fatoş annane ve Damla abla geldi. Henuz oyun anlamında kendilerine pek karşılık veremesekte kucakta resim çektirebiliyoruz :)Birde yattığımız yerden aguu bugu vs. şeklinde kendimizce bişeyler anlatıyoruz. E nede olsa daha çok küçüğüzzz :)
Benım kızım çok duygusal. Mesela onunla sohbet ederken birden '' benım annem güzel annemmm '' şarkısını ince bir ses tonuyla söylemeye başlıyorum . Aman allahım görülmeye değer. O alt dudak anında bükülüyorr bükülüyorr bükülüyorrr veeee gözlerinden yaşlar gele gele bir ağlamaya başlıyoruz keşke video çekimi koyabilsemde izletebilsem şaka gibi. Sonra hemen dom dom kurşunu tarzı bir şarkıyla kendisini susturup içine düşürdüğüm bunalımdan anında çıkarıyorum ama :) Defne canın son görüntülerinide sizlerle paylaşalım bakalım büyümüş müü ?

Ihhh Ihhh ve Ihhhhh

Bir bebek bu kadar mı nazlı olur. Sürekli derin uykuda bir iç çekme , bir ıhlama hali. Gece gündüz bu şekildeyiz. İlk başlarda eşimle sürekli uyanıp tepesinde bekliyorduk canı acıyor sanıyorduk ancak zamanla anladık ki bu sadece nazzz.. Hele bir iç çekmemiz var görülmeye değer. Mesela ağlamaya başladı ve ben olaki o sırada bişey yapıyordum ve hemen emziremedim 2 dk rötarlı aldım kucağa. Önce sadece bana bakarak ağlamamız devam ediyor sonra ısrarlarıma dayanamayıp memeyi alıyor ve emmeye başladıktan 30 sn. sonrada bir iç çekiyoruz ki yok böyle bir şeyy. Allahım yemek istiyorum bu zilliyi. İsmini nazlı zarife koycakmışız yanlış olmuş :)

Dilimizzzz :)

İçinizde bu dilin neden içeri girmedğini , süreki çiğnenediğini bilen varsa lütfen bana yazabilirmiiii :)

Kendime geldim

Hamilelikti , doğumdu , yok kırkımız çıktıydı derken valla bende bir ara artık insanlıktan çıktım. Saç baş dağınız , tek derdim emzirmek , alt değiştirmek v.s iken sonra bir baktım herkesler süslenip püslenip kızımla resim çektirirken benım bir resmim bile yok. Ben anca çeken kişi olmuşum. Tabiki 40 ımız çıkınca hemen kuaföre gidip saçlarımı yaptırıp hafifte bir bakım yaptıktan sonra aldım kuzumu kucağıma hadi dedim çekin bizi :)))
Ve artık hem kendimi daha iyi hissediyorum hemde kuzumla güzel güzel resimler çektiriyorum. Zoru atlattık :)

Aguuuu

İlk dersimiz Aguuuuu :) Yaklaşık 15-20 gun önce başlayan aguu çalışmalarımız meyvasını vermeye başladı. Defneyi ne zaman boş bulsak ya ben yada annem tepesine çöküp son derece sakin hareketlerle burun buruna gelerek aaaa guuuuu şeklinde çocuğu hipnotize etmeye başladık. Bizimki önce şaşkın şaşkın sadece bakarken zamanla aaaaa demeye sonra sadece guuuuu demeye ve en sonunda da aaa guuu demeye başladı. Aguuu yu ilk duyduğumuzda annemle yaşadığımız sevinç görülmeye değerdi sanki üniversite kazandı miniğim :)) Ama bir bebek bu kadar tatı agu dermi yaa birde bu kadar mı zor bu a guuu söylemek. Ikına mıkına o aaaa önce çıkıyor , sonrasında ağız 1 dk açık kalıyor ve guuuu çalışmaları başlıyor ve nihayetinde kelimemiz tamamlanıyor tabi bizimde içimizin yağları eriyor :)

Ellerimizi Kemiriyoruz

Minik kuzum ellerini keşfettğinden beri sürekli onları yemek istiyor. Uykuya dalmaya çalışırken , karnını doyururken yada oynarken o eller nereye konulacağını bilemiyor. Gözüne sokuyor , yüzünü yoluyor , kafasını kaşıyor :) ve bunu uyku esnasında yaparsada asla uyuyamıyor. Bir gün bir baktım annem Defne yi sallıyor bizimki uyumak üzere ve üzerinde örtü var. Alla Allah dedim ellerini nasıl öyle örtü altında tutmuş afferin. Ama örtüyü kaldırınca annanemizin dahiyane fikriyle karşılaştım :) Yeni çözüm yolumuz budur ve tavsiye edilir :)

Kızımın Annanesi canım annem..

Defne doğdundan beri hatta doğmadan bile önce annanesi önce karnımdayken sonrada da doğduktan sonra bıdığıma bakmaya başladı ve tam gaz devam ediyor. Karnını doyurmak benden , alt değiştirmek - sevmek - gaz çıkarmak -maymunluklar yapmak annaneden oldu uzunca bir süre. Şimdi artık bende toparladığım için ,ikimiz birden bütün gün kuzumu yiyoruz yiyoruz ama doyamıyoruz.
Defnecik annanesinin hakkını nasıl ödeyecek bilemem , tabi bende :)

Kızımız Doğdu...

Güzel kızım Defne 13.10.2010 saat 12.50 de dünyaya geldiğinde benimde dünyam apayrı bir anlam kazandı. Doktor kızımı ilk gösterdiğinde sanki rüyada gibiydim. Kendimi bildim bileli her zaman anne olmak istemiştim.Büyüyünce ne olacaksın sorusuna ''anne'' cevabını her zaman bıkmadan usanmadan ve her yaşta istikrarlı bir şekilde vermişimdir :) Ve sonunda oldu işte. Defne geldi hoşgeldi.
Babasıyla bu blogu oluşturmaya karar verdik. Bazen ben bazen babası burada kızımızı , duygularımızı , anılarımızı , paylaşacağız. Şimdilik sevdiklerimizin ileride ise kızımızın keyifle okuması dileğiyle...