Annecim dün beni çok güldürdün bilesin. Olay şöyle başladı . Mutfakta kuzuma çorba ısıtıyorum ve salondan birden bir çığlık geldi. Ama bu bir acı çığlığı değil tamamen sinir. Gittim baktım benimki önce salonda yok . Sonra bi baktım ki içiçe geçmiş 3 tane kalın ve ağır zigon sehpam var onların en küçüğü en altta tabiki ve benimki oraya girmiş ve sıkışmış :) Geri geri emekleyemediği için çıkamıyor. Oturup pozisyon değiştirmek istese kafası çarpıyor çıkamıyor. Sehpalar duvara dayalı öbür taraftan da çıkamıyor orda park halinde kalmış kuzum :)))
Ben bile çıkarmak için bayağ uğraştım. E kuzucum sen öyle zayıfcacık bişi değilsin ki . Maşallahh gayet heybetlisin yaşına göre girme böyle deliklere sıkışırsın bak :)
Bir başka komik durumumuz kızıma kule yıkıcısı adını verdim. Ben oyuncaklarından kule yapıyorum. Mesela halkaları üstüste koyuyorum. Yada legoları üstüste koyuyorum heyy kule yıkıcı bak diyorum ve daha o kuleleri görmeden bir el darbesiyle hepsini indiriyor. Bu nasıl bir şartlanmadır anlamadım. Üstüste bişiler görsün hemen gelip pat diye vurup devirip sonrada olaya arkamızı dönüp oynamaya devam ediyoruz. komedi :)
Bir başka durumumuz ise bu aralar bütün 10 aylık bebeklerin yaptığı gibi elektrik prizlerine taktıkkk.. Salonda yere yakın bir tane priz var önüne nekoyarsam koyayım naapıp edip onları ittirip o prize parmağını sokmaktan ne anlıyorsun bi anlasam:)
En kısa zamanda bir e bebek yapıp kenar korumalar priz kapamalr gibi teknik konulara dalmam gerek anlaşılan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder