Cumartesi günü kardeşim , annem,Serkan ve Meltem le birlikte tabii minik Nehir leride dahil sahilde balıkçıya gittik. Çok guzel mezeleri olan son derece keyifli küçük bir aile balıkçısı diyebilirim. Önce mezelerilimizi sonra portakallı levreğimizi sonrada çupralarımızı yedik.
Defne hala hafif hasta olduğu işçin birazda havalardan olsa gerek pek iştahlı değildi ve ben yine bişeyler yiyemediği için son derece mutsuzdum. Derken portakallı balığımı yerken bi baktım benimki dikmiş gözleri maviş mavis bana bakıyor. Hemen elimle bir parça balık ezdim ama minnacık bişey ve ağzına verdim. İnanamadım ama benimki o kuş ağzını hiç itirazsız açtı. Balığı bir yiyişimiz var şaka gibi ama. Kibrit çöpünün başı kadar ezilmiş balık tanelerini ağzında saatlerce geveledi kuzum yutmak için. Bir kibrit kutusu kadar balığı yedirdim miniğime ( yaklaşık 1 saatte ) Böylece ilk balık yeme deneyimimizide gerçekleştirmiş olduk.
Bu arada kuzum hala hasta. Çok şükür keyfi yerinde ateşi yok ama o öksürük geçmek bilmiyor. Burnumuz dolu. Çok çektik bu minik burundan biz çokkkk :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder